Kair, Giza i Aleksandria
Egipt jest atrakcyjnym miejscem nie tylko ze względu na nadmorskie kurorty. Opisywaliśmy już naszą wyprawę po zabytkach wzdłuż brzegów Nilu. Teraz chcieliśmy was namówić do odwiedzenia Kairu, Gizy i Aleksandrii. Wybraliśmy na wyjazd koniec października i uważamy, że to dobry okres 🙂
Nie mamy wątpliwości, że stolica Egiptu wraz ze swoimi zabytkami i muzeami jest godna uwagi każdego turysty. Wbrew naszym preferencją zdecydowaliśmy się na zorganizowaną wycieczkę. Dla wyjaśnienia: Egipt można zwiedzać samodzielnie, jest to jednak trudne. Cała infrastruktura turystyczna jest dostosowana do wycieczek. Do tego liczne ograniczenia mające poprawić bezpieczeństwo podróżujących mogą stać się prawdziwym utrapieniem. W związku z tym indywidualni turyści w Egipcie to wciąż rzadkość.
Co nam najbardziej dokuczało?
- duże miasta były brudne, zaniedbane i zatłoczone
- poruszaliśmy się wszędzie z obstawą uzbrojonego ochroniarza i praktycznie wszystkie zabytki były obstawione pracownikami z bronią maszynową.
- mieliśmy mało wolnego czasu, a program wycieczki był męczący
Co nam się podobało?
- zabytki, nawet te owiane złą sławą jak piramidy w Gizie robiły niesamowite wrażenie
- słońce i temperatury powyżej 20 st. w październiku to miła odskocznia od naszej słoty
- zorganizowanie wycieczki pozwoliło na zwiedzenie wielu rzeczy w krótkim okresie
Kair
To jedno z największych miast Afryki. Dwudziestomilionowa metropolia niestety przyjezdnego bardziej przytłacza, niż zachwyca. To co wręcz uderza w oczy, to ubóstwo, zniszczone budynki i bałagan. Egipt od kilkunastu lat tkwi w zapaści gospodarczej. Nawet ropa, złoto i dochody z kanału Sueskiego nie mogą zrównoważyć strat z turystyki po tzw. Arabskiej Wiośnie w 2011r.
Największe atrakcje Kairu
Muzeum Egipskie
Zostało założone już w 1835r. Budynek, jaki odwiedzają turyści został wybudowany w 1902r. Przez stulecia gromadziło skarby pochodzące głównie z grobowców i świątyń. Znajdziemy tu olbrzymie posągi, biżuterię, mumie ludzi i zwierząt. Do najsławniejszych eksponatów należą te pochodzące z grobowca Tutenchamona – umieszczone są w odrębnych salach, które łatwo poznać po długiej kolejce odwiedzających. Obecne budynki muzeum nie spełniają standardów tego typu instytucji. Nie mają nawet sprawnej klimatyzacji. Od wielu lat odraczane jest otwarcie nowego Wielkiego Muzeum Egipskiego. Przewodnik zapewniał nas, że nastąpi to w 2024r.
Nekropolis – miasto umarłych
To coś niesamowitego na skalę światową. Około dwa miliony ludzi żyje w obrębie cmentarzy. Domy wybudowane są na grobowcach. Oprócz domów znajdziemy tu sklepiki, bary, komunikację publiczną, a nawet szkoły. Większość budynków ma prąd i wodę. Nekropois to skupisko kairskiej biedoty. Mieszkańcy zajmują się handlem, usługami i pracują w innych dzielnicach. Ludzie żyją tu od stuleci i nikogo nie dziwi, że fragment domu jest czyimś grobowcem.
Nie liczcie na zorganizowaną wycieczkę w tym regionie, gdyż uchodzi on za najbardziej niebezpieczny w stolicy. Sami mieszkańcy też niechętnie widzą tu turystów. Będziecie je mogli zobaczyć w drodze do Cytadeli Saladyna
Cytadela
Cytadela powstała w latach 1176-1183r na zlecenie legendarnego władcy Saladyna. Ulokowana na wzgórzu miała służyć za ochronę przed krzyżowcami, którzy w tym okresie przypuszczali kolejne krucjaty do Ziemi Świętej. Dwie jej największe atrakcje to widok na miasto i Meczet Alabastrowy.
Meczet Alabastrowy
Meczet Muhammad Ali. To jeden z najbardziej reprezentacyjnych zabytków Kairu. Góruje nad miastem. Został wybudowany na polecenie władcy Mohammada Ali Pashy w latach 1824–1848. Główna kopuła mierzy 52m wysokości, zaś dwa minarety po 84m. Przed meczetem znajduje się duży kwadratowy dziedziniec z fontanną do rytualnej ablucji. Meczet w środku jest prawie pusty. Największą dekorację stanowią olbrzymie żyrandole. Jego nazwa pochodzi od elewacji obłożonej białym alabastrem. Niestety liczne zaniedbania doprowadziły do tego, że alabaster przybrał kolor brudno szary.
Sułtański meczet
Meczet Sułtana Hassana uważany jest za jedno z największych arcydzieł architektury mameluckiej. Budynek został zbudowany przez sułtana Hassana bin al-Nasera Muhammada Qalawuna w 1356 roku, aby służyć jako meczet i szkoła religijna (madrasa). Obecnie jest zabytkiem, do którego może wejść każdy bez względu na wyznanie.
Targ Chan al-Chalili (Khan El Khalili)
To jeden z największych i najpopularniejszy targowisk na Bliskim Wschodzie o tradycji sięgającej XIVw. Głównymi odwiedzającymi są oczywiście turyści kupujący tu pamiątki, przyprawy i ubrania. Można tu także wypić kawę czy coś zjeść, bo jedna z uliczek obfituje w lokale gastronomiczne. My zadowoliliśmy się przyprawami 🙂
Stary Kair i kościoły koptyjskie
To labirynt krętych uliczek w obrębie murów Starego Babilonu, gdzie rzymski cesarz Trajan zbudował fortecę chroniąca statki na Nilu. Części rzymskich wież wciąż są widoczne nad główną ulicą. W jej obrębie znajduje się Muzeum Koptyjskie dokumentujące wczesny okres chrześcijaństwa w Egipcie.
Kościół Wiszący
Inaczej Kościół Najświętszej Marii Panny to pochodzący z III wieku najstarszy kościół koptyjski w Kairze. Nazwa Kościół Wiszący (Zawieszony) pochodzi od sposobu posadowienia jego nawy. Stoi ona nad bramą wiodącą do istniejącej w czasach rzymskich Fortecy Babilońskiej. Zwiedzający mogą zobaczyć w szklanym fragmencie podłogi kolumny wspierające tą nawę. Do świątyni wchodzi się po dwudziestu dziewięciu stopniach, stąd w dawniej była też nazywana Kościołem Stopni. Ozdobą wnętrza jest ambona wsparta na 13 kolumnach symbolizujących apostołów i Jezusa, z czego jedna czarna, ma nawiązywać do Judasza.
Kościół Św. Sergiusza
Według lokalnej legendy kościół powstał w miejscu, gdzie Dzieciątko Jezus i Święta Rodzina schronili się przed masakrą niemowląt króla Heroda. Mieli się oni schować w krypcie usytuowanej w dolnej części kościoła. Najnowsze badania wskazują jednak, że krypta pochodzi z II wieku n.e. W koście znajdują się szczątki męczenników Św. Sergiusza i Św. Bachusa.
Muzeum Cywilizacji
Narodowe Muzeum Cywilizacji Egipskiej znajduje się w dzielnicy Fustat. Jest to kompleks nowoczesnych budynków. Najciekawsza jest Sala Mumii, w której umieszczono szczątki faraonów. Została tak zaprojektowana, aby zwiedzający mieli wrażenie, że znajdują się w prawdziwym grobowcu. Wyeksponowane jest kilkanaście mumii w szklanych gablotach z wyraźnie widocznymi twarzami, włosami, dłońmi. Niektóre ekspozycje uzupełnione są o sarkofagi czy zdjęcia rentgenowskie. Wizyta w tym miejscu jest na prawdę poruszająca.
Pałac Abdin (Abdeen)
Na zachodnim skraju Śródmieścia, przy ulicy Al-Gumhuriya, mieści się wybudowany w latach 1863-1874 Pałac Abdin. Dawne prywatne apartamenty króla służą jako muzeum i zawierają kolekcję obrazów, gobelinów i broni. Budowla zaprojektowana przez europejskich architektów i dekoratorów pochłonęła fortunę. W latach 1874 -1952 była oficjalną siedzibą rządu.
Giza
Choć liczy ponad 3 mln mieszkańców, to bardziej dzielnica Kairu na zachodnim brzegu Nilu niż osobne miasto. Sławę zawdzięcza znanym na całym świecie – Wielkim Piramidom wzniesionym około 2,5 lat p.n.e. : Cheopsa, Chefrena i Mykerinosa. Kompleks nekropolii jest jednym z siedmiu cudów świata antycznego. Piramidy są oddalone od centrum około 8 km i otoczone parkiem o pustynnym krajobrazie.
Najstarszy jest grobowiec faraona Cheopsa (147m wysokości) zbudowany ok. 2575 r p.n.e. Piramida należąca do jego syna Chefrena (137m) stojąca w środku kompleksu powstała ok. 2540 r p.n.e. Jest nieco mniejsza, choć postawiona nieco wyżej robi wrażenie największej. Trzecia, znacznie mniejsza (65M), jest grobowcem faraona Mykerinosa, wnuka Cheopsa. Zbudowana została ok. 2525 r p.n.e.
Piramidy w Gizie wzniesiono za czasów czwartej dynastii, Wszystkie mają kształt ostrosłupa o podstawie kwadratu. Piramidy miały okładziny z białego piaskowca i złocone wierzchołki. Do dziś pozostały tylko fragmenty piaskowca w wyższych partiach piramidy Chefrena. Czy piramidy były faktycznie grobowcami faraonów nie ma całkowitej pewności. Nie odnaleziono w nich ani mumii, ani wyposażenia, które powinno im towarzyszyć.
Wielki Sfinks
To monolityczny posąg wysoki na 20 m i długi na 73m. Tułów przypomina leżącego lwa, a ludzka głowa, która ma przedstawiać wizerunek faraona Chefrena, jest nakryta królewskim nemesem. Wykonany został około roku 2550 p.n.e. na życzenie Chfrena. W przeciwieństwie do piramid, ułożonych z bloków, został wykuty w wapiennej skale, a następnie pokryty zaprawą i pomalowany. Przed Sfinksem znajdują się mury świątyni, które można zobaczyć z bliska. Choć to piramidy swoim ogromem przyciągają turystów, to zdecydowanie więcej legend dotyczy posągu i ukrytych w nim bogactw. Kompleks od 1979 roku figuruje na liście światowego dziedzictwa UNESCO
Mimo naszej powściągliwości przed odwiedzaniem zabytków obleganych przez tłumy turystów muszę przyznać, że piramidy robią swoja potęga niesamowite wrażenie.
Podpowiedź dla odwiedzających- nie oddawajcie swoich telefonów do zrobienia zdjęć Egipcjanom jeśli później nie chcecie się targować o cenę za jego zwrot 🙂
Sakkara
Piramida Dżesera w Sakkarze (62 m wysokości) jest zdecydowanie mniej popularna. Leży około 20 km na południe od centrum Kairu. Jest pierwszą na świecie dużych rozmiarów budowlą z kamienia ciętego. Znajduje się na terenie starożytnej nekropolii – miejscem pochówku królów pierwszych dynastii. Prawdopodobnie na jej terenie pochowany został pierwszy znany król Egiptu – Narmer.
Według historyków Dżeser zlecił budowę swojej mastaby (prostokątnego grobowca z podziemną komorą grobową) ok. 2650 r. p.n.e. Z czasem władca z III dynastii postanowił rozbudować mastabę, nakładając na siebie kolejnych pięć prostokątnych konstrukcji. Prace archeologiczne wykazały, że budowlę rekonstruowano sześciokrotnie. Budowniczym najstarszej piramidy schodkowej jest wezyr faraona Dżesera – Imhotep. Od 2020r turyści mogą oglądać piramidę i otaczający ją kompleks kaplic i dziedzińców.
Aleksandria
Perła Morza Śródziemnego niestety nas rozczarowała. Być może było to zasługa wybujałych oczekiwań, ale chyba bardziej Egipcjan, którzy to miasto zaniedbali.
Tradycyjnie uważa się, że miasto zostało założone w 332 roku p.n.e. przez Aleksandra Wielkiego. Jego historia sięga jednak 2500 lat p.n.e. Nie ulega jednak wątpliwości, że Aleksander Wielki przyczynił się do jego rozwoju. Po śmierci Aleksandra Wielkiego rządy objęli Ptolemeusze i rozbudowywali miasto w stylu egipskim. Aleksandria przez około 1000 lat była stolicą Egiptu. Status ten straciła w wyniku podbicia przez muzułmanów w VII w. Miasto nawiedzane było przez liczne trzęsienia ziemi, które przyczyniły się do zniszczenia jednego z cudów świata antycznego – latarni morskiej na wyspie Faros. Obecnie na jej miejscu stoi Fort Kaitbeja.
Promenada
Wzdłuż wybrzeża od plaży oddziela miasto, długa na około 20 km wielopasmowa, droga z szerokim deptakiem i palmami. Niestety ta jedna z większych atrakcji jest makabrycznie zatłoczona samochodami zarówno jadącymi jak i parkującymi. Piaszczyste plaże to raczej krótkie odcinki wzdłuż promenady. Najładniej prezentuje się oglądana z murów fortu.
Fort Kaitbeja (Cytadela Qāitbāy)
Został wzniesiony w XV w. na fundamentach latarni morskiej i przy wykorzystaniu jej materiału jako budulca. Na jego terenie znajduje się mały meczet – najstarszy w Aleksandrii i Muzeum Morskie. Cytadela jest ładnie odnowiona, a jej olbrzymia konstrukcja robi duże wrażenie. Dla nas najpiękniejsze były jednak wspaniałe widoki na miasto i wybrzeże.
Katakumby Kom al-Shuqafa (Kaum asz-Szukafa)
Katakumby są grobowcem rodzinnym z II w, ale odkrytym przypadkowo dopiero w 1900r. Pod ziemią znajdują się rzeźby i płaskorzeźby łączące w sobie kulturę egipską, grecką oraz rzymską, np. przedstawiając egipskie bóstwa, jak Anubis. Wprost niesamowity jest doskonały stan, w jakim się zachowały. Arabska nazwa tego miejsca oznacza „wzgórze skorup” i wzięła się od rozbitych naczyń, których po ucztach organizowanych w grobowcu, nie można było wynosić na zewnątrz.
Biblioteka Aleksandryjska
Z obecnym budynkiem największą biblioteką starożytnego świata łączy tylko nazwa. Olbrzymi, nowoczesny budynek, wzniesiony przy nadmorskiej promenadzie jest dostępny dla turystów tylko z zewnątrz. Wewnątrz mieści centra nauki, planetarium, muzea oraz centra konferencyjne.
Rzymski amfiteatr na Kom al-Dikka
Wybudowany w II w. Jako amfiteatr później służył też jako miejsce zgromadzeń rady miejskiej. Budowla skonstruowana na planie półkola składa się z 13 rzędów marmurowych siedzeń. Nieco dalej można obejrzeć zabytki z wykopalisk Fortu Kaitbeja. Amfiteatr znajduje się niedaleko dworca kolejowego
Kolumna Pompejusza Amud El-Sawari
Gigantyczna, 27-metrowa, rzymska kolumna triumfalna ustawiona na cześć cesarza Dioklecjana między 298-302 n.e. kiedyś wspierała posąg cesarza w zbroi. Nam z odwiedzin tego miejsca najbardziej zapadł w pamięci komentarz „A gdzie jest Zygmunt III Waza?” 🙂
Ciekawostką Aleksandrii jest najstarszy system tramwajowy w całej Afryce. Został stworzony w 1860 r. z wykorzystaniem koni, co czyni go jednym z najstarszych na świecie. Jeśli ktoś liczy na zabytkowe wagony, niczym w Lizbonie, to będzie rozczarowany. Niestety dzisiejsze tramwaje to obraz nędzy i rozpaczy.
Warto zauważyć, że klimat Aleksandrii różni się znacząco od reszty kraju. Upały w lecie sięgają trzydziestu kilku stopni co jak na Egipt wydaje się być mało. W styczniu temperatury oscylują wokół 18 st.
Podsumowanie
Samodzielne podróżowanie po Egipcie to cały czas wyzwanie dla turysty. Fatalna komunikacja miejska oraz niezrozumiałe i ciągle zmieniające się zasady dotyczące bezpieczeństwa, w których gubił się nawet nasz egipski przewodnik, zniechęcają. Podobnie wszechobecny brud na ulicy i namolni sprzedawcy odbierają urok temu regionowi.
Na koniec przekaże prośbę naszego przewodnika. „Powiedzcie u siebie w kraju, że u nas jest bezpiecznie”. Mówił to, siedząc obok ochroniarza naszej wycieczki, uzbrojonego w karabin maszynowy. Mojego poczucia bezpieczeństwa jakoś to szczególnie nie podnosiło.
Na więcej zdjęć zapraszamy do galerii